Genelde yüksek tavan özel otomobilime
tekerlekli sandalyemle direkt binip seyahat ettiğim için Bursa’daki metroyu (halkın dediği şekliyle “treni”) denemek
nasip olmamıştı.
Seyretmek istediğim filmin Korupark’ta bir engelli olarak
ulaşabildiğim salona geldiğini öğrenince -ki
Bursa’daki sinema salonlarının engelliler açısından içler acısı durumu başlı
başına bir yazı konusu- bu vesileyle “treni”
denemek istedim.
19 Aralık 2015 Cumartesi günü babamla
beraber Kaplıkaya’daki evimizden otomobilimize binip Metro Arabayatağı
istasyonu yakınlarına park ettik. İstasyona asansörle ulaştık. Asansör standartlara uygun genişlikte ve
hızdaydı fakat bu asansörün yeni olduğunu, halen bazı istasyonlarda mevcut eski
asansörlerin yetersiz olduğunu öğrendim.
Tren (metro) geldi ve kapısı açıldığında çok şaşırdık çünkü
hemen hemen her vagonda tekerlekli sandalye işaret olmasına karşın istasyonla
vagon arasında yükselti farkı olduğunu gördük. Babamın yardımıyla güç bela da
olsa binebildim.
