13 Temmuz 2009 Pazartesi

Çerçeveli Özgürlük

2002 senesinde “Türk-Alman Özürlüleri Entegrasyon Derneği”nin daveti üzerine derneğin 15.Yıl Kutlamaları çerçevesinde şiirli resim sergisi açmak ve dört şiir gecesine katılmak üzere Almanya’nın Nürnberg şehrine gittim.  
Almanya’ya giderken beni gören herkes, iki dünya savaşı ve bir diktatör tecrübesi yaşamış olmasına rağmen kalkınmış her şeyiyle “mükemmel” bir ülke olduğu düşünülen ve bilhassa niyetleri hiç de iyi olmayan birtakım insanların ifadeleriyle “yaşanılmaz” olan Türkiye’yi bırakıp vatandaşı olarak yaşanılası bir ülkeye gidiyor olmamdan dolayı imrenme dolu bakışlarla baktı.
Hatta birçokları bana; “sen artık gelmezsin” bile dediler. Ben de adeta “ölmeden cennete giderken” orada kalacağım iki hafta süresince Almanya’nın gerek sosyal, gerekse insan yapısını imkânlar dâhilinde incelemek istedim.